ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - Χάρης Ρώμας: Πάντα θα υπάρχουν στον χώρο μας οι μέτριοι και οι προχειρότητες!

Όσο καλά κι αν πιστεύεις ότι γνωρίζεις έναν άνθρωπο, ο οποίος επί 14 συναπτά έτη μπαίνει κάθε μεσημέρι με τον δικό του τρόπο μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, πάντοτε ο άνθρωπος αυτός θα έχει κάτι καινούριο να σου δείξει ή να σου προτείνει. Το αστείρευτο καλλιτεχνικό πάθος σε συνδυασμό με την απερίφραστη ζωντάνια και επαγγελματική αφοσοίωση συνθέτουν το πορτραίτο του σημερινού μου καλεσμένου. Καινοτόμος, ευφυής, εργατικός και μανιώδης λάτρης της υποκριτικής Τέχνης, ο Χάρης Ρώμας διατηρεί διαχρονική την καλλιτεχνική του φιγούρα, καταφέρνοντας μοναδικά να "ωριμάζει" και όχι να φθίνει στο πέρασμα του χρόνου. Παγιδευμένος πότε σε ένα... διχοτομημένο νεοκλασσικό στο Μαρούσι και πότε στο δημαρχείο ενός οπισθοδρομικού χωριού της Αρκαδίας, ο Χάρης Ρώμας δεν αποτελεί απλώς ένα πάγιο συστατικό της καθημερινότητάς μας αλλά και μία από τις σταθερότερες αξίες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Από το "Ελλάς Παλλάς" και τους "Μεν & Δεν" στον "Κακό βεζύρη" και από το "Λίφτινγκ" στο "Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο" και τον "Δρ Ρούλη", ο επιτυχημένος σεναριογράφος και ηθοποιός σημάδεψε την "χρυσή εποχή" της ελληνικής μυθοπλασίας, χαρίζοντάς μας μερικές από τις ομορφότερες τηλεοπτικές μας αναμνήσεις.



- Κύριε Ρώμα, στις συνεντεύξεις σας (τηλεοπτικές ή έντυπες) οι ερωτήσεις εστιάζουν στην καριέρα σας μετά το 1993, δηλαδή από την πρώτη σεζόν των θρυλικών "Μεν & Δεν". Γνωρίζοντας πως η πορεία σας δεν ξεκίνησε τότε αλλά πολύ νωρίτερα, θα ήθελα να σας ρωτήσω για τις αναμνήσεις σας από το μακρύτερο παρελθόν: τη "Γλυκιά Συμμορία", την "Πολυτεχνίτισσα" ή το "Ελλάς Παλλάς".

- Η πιο σημαντική μου ανάμνηση είναι από τη θεατρική ''Πορνογραφία'' του σπουδαίου Μάνου Χατζιδάκι με την οποία ξεκίνησα, όταν εκείνος με επέλεξε μεταξύ άλλων 500 για έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Η ''Γλυκιά Συμμορία'' είναι η πρώτη μου ταινία και με έκανε να αγαπήσω τον κινηματογράφο, ενώ από την ''Πολυτεχνίτισσα'', παρ' ότι ήταν πολύ μέτρια ταινία, θυμάμαι πάντα τη σχέση μου με την μοναδική Ρένα Βλαχοπούλου. Κάθε 100 χρόνια γεννιούνται τέτοιοι καλλιτέχνες!


- Νοσταλγείτε πράγματα του παρελθόντος, που στη σύγχρονη εποχή έχουν εκλείψει, είτε αυτά αφορούν την καθημερινότητά σας, είτε την επαγγελματική σας δραστηριότητα;

- Είμαι από τους ανθρώπους που προσβλέπουν στο μέλλον. Το παρελθόν ενυπάρχει έτσι κι αλλιώς μέσα μου και με καθορίζει, αλλά δεν το αναπολώ. Θέλω να πιστεύω ότι τα καλύτερα έρχονται.

- Παρακολουθείτε τηλεόραση στον όποιο ελεύθερο χρόνο διαθέτετε; 

- Όχι πολύ. Κυρίως ταινίες αργά στο Novacinema (όχι τσόντες βέβαια!). 


- Πώς σας φάνηκαν το "Κάτω Παρτάλι" και το "Δια ταύτα"; Ικανοποίησαν τις προσδοκίες σας;

- Το ''Δια ταύτα'' δεν το είδα ακόμα. Από το ''Κάτω Παρτάλι'' έχω δει σκηνές αποσπασματικά και μου φάνηκαν ομολογουμένως πολύ χαριτωμένες.


- Φέτος κλείνετε 5 χρόνια αποχής από το «γυαλί». Τον Οκτώβρη του 2014 θα δούμε εν τέλει την νέα σας σειρά, τη «Βαβέλ», στις οθόνες μας; Ισχύει το cast που είχαμε ακούσει πριν από καιρό (Λεκάκη, Μεταξάς, Τσιμιτσέλης);

- Την απάντηση σε αυτή την ερώτηση μπορεί να σου τη δώσει μόνο ο Γιάννης Λάτσιος! Το καστ, πάντως, θα αλλάξει εν μέρει.

- Έχετε ζηλέψει ποτέ το σενάριο κάποιου συναδέλφου σας;

- Η λύση για να μη ζηλεύεις γενικώς σε μια δουλειά που οι περισσότεροι ζηλεύουν είναι να αφοσιώνεσαι ολοκληρωτικά στο πως θα γίνεις εσύ καλύτερος. Πάντως όταν είδα τις ταινίες του Γούντυ Άλεν, ''Match Point'' και ''Μετά τα μεσάνυχτα'' σκέφτηκα ότι θα ήθελα να 'χα γράψει εγώ το σενάριό τους.

- Τα τελευταία χρόνια οι «κακές γλώσσες» κατηγορούν την ελληνική μυθοπλασία πως έχει ατονήσει, σε σύγκριση με τη δεκαετία του ’90 και του 2000, ως προς την πρωτοτυπία των σεναρίων. Πώς απαντάς ως επαγγελματίας και υπηρέτης του είδους;

- Τα τελευταία χρόνια σχεδόν δεν υπάρχει ελληνική μυθοπλασία και δεν ευθύνεται η μη πρωτοτυπία των σεναρίων αλλά η έλλειψη χρημάτων! Σεναριογράφοι ευφάνταστοι υπάρχουν και νεότεροι και παλαιοί και οφείλει η ελληνική τηλεόραση να τους χρησιμοποιεί ως εθνικό προϊόν και όχι να ψιλοβολεύεται με τις τούρκικες σειρές και με διασκευές από πετυχημένες σειρές άλλων χωρών.

- Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σας έχει διδάξει μέχρι σήμερα η υποκριτική και η τηλεόραση; Θεωρείτε πως υπάρχει ακόμη χώρος για τους «μέτριους» και τις «προχειρότητες»;

- Πάντα θα υπάρχουν και "μέτριοι'' και ''προχειρότητες''. Και πάντα θα υπάρχουν κι εκείνοι που ξεχωρίζουν. Γι'αυτό, άλλωστε, παραμένουν και πιο διαχρονικοί.

- Μία από τις επαγγελματικές σου αγάπες είναι όμως και η στιχουργική. Μεταξύ των 30 περίπου κομματιών που έχεις γράψει, υπάρχει κάποιο που έχει ιδιαίτερη σημασία για σένα;

- Έχω γράψει 32 στίχους για τραγούδια και ξεχωρίζω τη ''Σχεδία'' που ερμήνευσε η υπέροχη Γλυκερία. Αμέσως μετά την ''Καινούρια σελίδα'' με τη Λένα Αλκαίου. Και αμέσως μετά το ''Ας εκτεθώ'' με τον Γιώργο Λιανό.

- Πριν από λίγο καιρό, ο ηθοποιός Νίκος Ορφανός «τα έβαλε» με τους ηθοποιούς μεγάλης ηλικίας, χαρακτηρίζοντάς τους "ραμολιμέντα" και δήλωσε πως πρέπει να αποσυρθούν από το θέατρο. Πώς τοποθετείστε εσείς που έχετε δουλέψει – και απ’ όσο ξέρω αγαπάτε να δουλεύετε – με ηθοποιούς μεγάλης ηλικίας και ιστορίας;

- Θεωρώ μεγάλο φάουλ του Νίκου αυτές τις δηλώσεις! Ηθοποιός είναι ένα επάγγελμα που χρειάζεται όλες ανεξαιρέτως τις ηλικίες. Εκτός αν θέλει να παίζει τους παππούδες ο ίδιος!

- Έχετε αντιμετωπίσει περιστατικά οξύτατης αγένειας στις συνεργασίες σας;

- Επειδή είμαι από τη φύση μου προστατευτικός και από απόφαση ευγενής, συνήθως αυτό μου ανταποδίδουν και οι συνεργάτες μου. Ελάχιστοι υπήρξαν αγενείς αλλά αυτοί έχουν γενικότερο πρόβλημα στο χώρο και πρόβλημα ζωής.

- Το «Είδα τον Χάρη με τα μάτια μου» αποτέλεσε την πρώτη ελληνική θεατρική παραγωγή που, μετά από πολλά χρόνια, ταξίδεψε στις ΗΠΑ και τον Καναδά με μεγάλη επιτυχία, ενώ η Άννα Κουρή μου αποκάλυψε πως σχεδιάζετε και τις εμφανίσεις στη μακρινή Αυστραλία. Πώς είναι το κλίμα που λαμβάνετε από την ελληνική ομογένεια;

- Είναι φυσικά κλίμα αγάπης και ενθουσιασμού. Είναι πάντως πολύ δύσκολο να μεταφερθεί θεατρική παράσταση στο εξωτερικό γιατί στοιχίζει πολύ. Είμαι περήφανος που εγώ τα κατάφερα και συνεχίζω!

- Έχετε αποδείξει μέσα από την πορεία σας πως, όταν θέλετε κάτι πραγματικά, είναι στο χέρι σας να το επιτύχετε, ακόμη κι αν βρίσκετε αντίθετο το οικογενειακό σας περιβάλλον. Τι θα συμβουλεύατε όλους τους νέους ανθρώπους, που ενδεχομένως βρίσκονται στην ίδια θέση στην οποία είχατε βρεθεί κι εσείς πριν από χρόνια;

- Να ακολουθήσουν το όνειρό τους όσο πιο καλά εξοπλισμένοι μπορούν και έχοντας πλήρη συνείδηση ότι είναι μια από τις πιο ανασφαλείς δουλειές παγκοσμίως!

- Σας «ενοχλεί» που τα τελευταία χρόνια άνθρωποι από το χώρο της μουσικής τείνουν να… εισβάλλουν στον δικό σας χώρο του θεάτρου; Για παράδειγμα, ο Σάκης Ρουβάς στις «Βάκχες» ή ακόμα και το φετινό σχήμα Βίσση-Ρέμος στο Pantheon Theatre. Ξέρω, βέβαια, πως πρόκειται για πρόσωπα που εκτιμάτε και θαυμάζετε, αλλά αναφέρομαι γενικότερα σε αυτό το φαινόμενο. Πιστεύετε δηλαδή στο «έκαστος στο είδος του»;

- Δεν είδα τον Σάκη στις ''Βάκχες'' για να κρίνω, όσο για την Άννα και τον Αντώνη περισσότερο τραγουδούν παρά παίζουν στην παράστασή τους. Ωστόσο, η τραγουδίστρια Σερ έχει κάνει αξιόλογες ερμηνείες στον κινηματογράφο και έχει βραβευτεί και με Όσκαρ. Η κάθε περίπτωση είναι μοναδική και ως έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.

- Το τελευταίο διάστημα όλοι μας γινόμαστε μάρτυρες της τραγωδίας που λαμβάνει χώρα στην Ουκρανία. Θα ήθελα να μου πειτε εάν θα μπορούσε ένα τέτοιο δραματικό γεγονός, όπως αυτό του πολέμου, να αποτελέσει το ερέθισμα για την καλλιτεχνική σας δημιουργία.

- Εννοείται ότι η δουλειά ενός δημιουργού καθορίζεται απ' αυτά που συμβαίνουν στη ζωή. Η αγριότητα της ανθρώπινης φύσης και οι πόλεμοι συμφερόντων είναι κάτι που ένας συγγραφέας οφείλει να συμπεριλάβει στο έργο του.

- Πού μπορεί να απολαύσει κανείς τον Χάρη Ρώμα σήμερα και ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σχέδιά σας;

- Στο θέατρο "Αγγέλων Βήμα" παρουσιάζεται από τις αρχές Δεκέμβρη το τελευταίο έργο μου ''Αυτός που θα έσωζε τον κόσμο''. Είμαι υπερήφανος γι' αυτή την παράσταση, που θεωρείται δύσκολη και ιδιαίτερη. Τελειώνει στις 30 Μαρτίου. Παράλληλα, στο bar restaurant ''Doors'' στο Κολωνάκι (Καρνεάδου 25) παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα το μουσικοθεατρικό θέαμα ''Με βασανίζουν οι γυναίκες'', που τοποθετείται στη δεκαετία του '70. Μαζί με άλλους 8 ηθοποιούς και μουσικούς παίζουμε, τραγουδάμε και διασκεδάζουμε τον κόσμο τόσο αποτελεσματικά που θα συνεχίσουμε οπωσδήπoτε και του χρόνου.

Ευχαριστώ θερμά τον κύριο Χάρη Ρώμα για την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μου παραχώρησε...

Συνέντευξη

Καρακασίδης Ιωάννης - Φοιτητής Τμήματος Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ, ΑΠΘ

[Facebook: Giannis Karakasidis]